POMPY KRZYWKOWE

W przy­pad­kach potrze­by pom­po­wa­nia gęstych, lep­kich cie­czy czę­sto bez wła­ści­wo­ści smar­nych z moż­li­wym „zabru­dze­niem” w posta­ci czą­stek sta­łych sto­su­je­my pom­py krzyw­ko­we. Są to pom­py wypo­ro­we, gdzie narzę­dziem robo­czym są dwa lub trzy roto­ry (jako tło­ki) w kształ­cie krzy­wek (kłyk­ci). Wyso­ko­ści pod­no­sze­nia tych pomp oraz wydaj­no­ści z uwa­gi na duże stra­ty, przez małe szczel­no­ści przy­le­ga­nia powierzch­ni, nie są duże, ale ich spe­cy­ficz­ne zasto­so­wa­nie powo­du­je, że nie o te para­me­try cho­dzi. Napęd do krzy­wek, robo­czych i bier­nych, jest prze­ka­zy­wa­ny za pomo­cą sprzę­żo­nych kół zęba­tych znaj­du­ją­cych się na zewnątrz prze­strze­ni robo­czej. Uło­ży­sko­wa­nie samych roto­rów rów­nież znaj­du­je się na zewnątrz pom­py, co umoż­li­wia dobre smarowanie.

Pom­py krzyw­ko­we wystę­pu­ją w wie­lu rodza­jach w zależ­no­ści od zasto­so­wa­nych roz­wią­zań kon­struk­cyj­nych. Sam kształt narzę­dzi robo­czych może być zna­czą­co różny.

Pom­py krzyw­ko­we są sto­so­wa­ne do pom­po­wa­nia cie­czy o dużej lep­ko­ści np. mazut, ropa naf­to­wa, ole­je, lep­kie pro­duk­ty spo­żyw­cze (np. miód, syro­py itp).

Jed­ną z naj­bar­dziej roz­po­wszech­nio­nych pomp krzyw­ko­wych jest pom­pa Root­sa. Jej nazwa pocho­dzi od nazwi­ska jej konstruktora.

Pom­pa Root­sa jest wyko­rzy­sty­wa­na do pom­po­wa­nia gęstych pły­nów, oraz do sprę­ża­nia gazów. Skła­da się z dwóch roto­rów ( czyn­ny i bier­ny), naj­czę­ściej dwu tło­ko­wych (są spo­ty­ka­ne rów­nież trzy tło­ko­we), któ­re są napę­dza­ne prze­kład­nią zęba­tą umiej­sco­wio­ną na zewnątrz kadłuba.

Tło­ki umiej­sco­wio­ne na wiru­ją­cych roto­rach współ­pra­cu­ją ze sobą cyklo­idal­nie według zasad wza­jem­ne­go zazę­bia­nia się.

Na poniż­szym rysun­ku przed­sta­wio­no budo­wę pom­py krzyw­ko­wej, w jed­nym z roz­wią­zań kon­struk­cyj­nych. Przed­sta­wio­na pom­pa krzyw­ko­wa posia­da 2 krzyw­ko­we wir­ni­ki (1 i 3), któ­re obra­ca­jąc się zagar­nia­ją ciecz z sek­cji ssaw­nej (ozna­cze­nie a) do prze­strze­ni pomię­dzy krzyw­ką a kor­pu­sem pom­py (ozna­cze­nie b), prze­tła­cza­jąc ją następ­nie do sek­cji tłocznej ©.

Na poniż­szym rysun­ku przed­sta­wio­no poglą­do­wo dzia­ła­nie pom­py krzyw­ko­wej o innym kształ­cie ele­men­tów roboczych.

Prze­krój przy­kła­do­wej pom­py krzywkowej: