Uszczelnienia mechaniczne
Urządzenie stosowane w maszynach wirujących, służące do oddzielenia od siebie przestrzeni w których znajdują się dwa czynniki o różnych ciśnieniach, temperaturach lub własnościach fizyko-chemicznych. Uszczelnienie mechaniczne zdławia przepływ przetłaczanych mediów przez parę dwóch pierścieni uszczelniających, z których jeden (pierścień stały) jest na stałe osadzony w nieruchomym korpusie, a drugi (część obrotowa) jest zamontowany na wirującym wale urządzenia i są one dociskane do siebie przez odpowiednie elementy sprężyste. Zdławienie jest tak skuteczne, że emisję zauważa się co najwyżej w postaci zamglenia na lusterku lub zawilgocenia bibuły. Podsumowując, najważniejszym zadaniem uszczelnień mechanicznych jest utrzymanie odpowiedniego ciśnienia uszczelnianego medium oraz zapobieganie jego wycieku bądź przedostaniu się zewnętrznych zanieczyszczeń. Dążenie do szczelności i zapobiegania bezpośredniemu, grożącemu zużyciem kontaktowi między pierścieniami, zaowocowało nową generacją uszczelnień, tzw. hydrodynamicznych. Działają one na zasadzie tworzenia w szczelinie jak gdyby bariery cieczowej, przez mikro-rowki o głębokości kilku mikrometrów, nacięte na powierzchni jednego z pierścieni. O precyzji uszczelnień czołowych świadczy niezwykle wysoka gładkość i płaskość czół pierścieni uszczelniających oraz dobór tworzyw, z jakich są one wykonane.
Podział uszczelnień mechanicznych:
- uszczelnienie z centralną sprężyną — takie, którego pierścień wirujący jest dociskany sprężyną
- uszczelnienie mieszkowe — takie, w którym rolę uszczelnienia pomocniczego, a niekiedy jednocześnie rolę sprężyny, pełni element elastomerowy lub metalowy w kształcie mieszka
- uszczelnienie wielosprężynkowe — takie, w którym pierścień (zwykle wirujący) jest
dociskany kilkoma sprężynkami umieszczonymi obwodowo
- uszczelnienie odciążone — takie, którego pierścień wirujący posiada uskok na średnicy wewnętrznej, dzięki któremu zmniejsza się nacisk czołowy powodowany ciśnieniem cieczy uszczelniane
- uszczelnienie kompaktowe — takie, w którym wzajemne położenie pierścieni czołowych, a więc wstępny docisk, wynika z fabrycznego ustawienia elementów na wspólnej tulei.