POMPOWNIE PNEUMATYCZNE

Prze­pom­pow­nie pneu­ma­tycz­ne wyko­rzy­stu­je się zazwy­czaj do prze­pom­po­wa­nia nie­wiel­kich ilo­ści ście­ków lub osa­dów. Do ich naj­więk­szych zalet wli­cza­my brak koniecz­no­ści uwzględ­nia­nia w pro­jek­cie krat oraz urzą­dzeń roz­drab­nia­ją­cych oraz opcję peł­ne­go zauto­ma­ty­zo­wa­nia pra­cy tego rodza­ju pompowni.

Pod­no­śni­ki pneu­ma­tycz­ne ina­czej zwa­ne są pom­pa­mi Sho­na. Skła­da­ją się z takich kom­po­nen­tów jak:

• zbior­nik robo­czy, gdzie gra­wi­ta­cyj­nie spły­wa­ją ścieki,
• kanał wlo­to­wy sta­no­wią­cy ele­ment skła­do­wy pod­no­śni­ka, wypo­sa­żo­ny w zasu­wę oraz zawór zwrotny,
• dwa klo­sze umiesz­czo­ne w środ­ku zbior­ni­ka na jed­nym pio­no­wo usta­wio­nym prę­cie, odry­wa­ją one rolę pły­wa­ków kie­ru­ją­cych roz­dzie­la­czem stru­mie­nia sprę­żo­ne­go powietrza.

Dostar­cza­ne ście­ki oddzia­łu­ją na wierzch­ni klosz poprzez sprę­ża­nie znaj­du­ją­cych się poni­żej nie­go gazów zawar­tych w powie­trzu. Dzię­ki temu klosz dzia­ła poprzez dźwi­gnię na roz­dzie­lacz otwie­ra­ją­cy dopływ stru­mie­nia sprę­żo­ne­go powie­trza w stro­nę zbior­ni­ka robo­cze­go, jak i poni­żej kla­py zawo­ru zwrot­ne­go. Za spra­wą takie­go roz­wią­za­nia tech­no­lo­gicz­ne­go ście­ki są wypie­ra­ne od zbior­ni­ka do prze­wo­du tło­czą­ce­go, któ­ry tak­że jest zaopa­trzo­ny w zawór i zasu­wę. Gdy nastą­pi obni­że­nie pozio­mu ście­ków w zbior­ni­ku klosz dol­ny ze wzglę­du na obcią­że­nie ładun­kiem ście­ków opa­da niżej aż na dno zbior­ni­ka, a poprzez oddzia­ły­wa­nie na roz­dzie­lacz gene­ru­je zablo­ko­wa­nie prze­pły­wu sprę­żo­ne­go powie­trza w kie­run­ku zbior­ni­ka, jak i poni­żej kla­py. W tym samym cza­sie docho­dzi do złą­cze­nia zbior­ni­ka robo­cze­go z atmos­fe­rą i roz­po­czy­na się kolej­ny cykl pra­cy pom­py pneumatycznej.

Pneu­ma­tycz­ne prze­pom­pow­nie ście­ków posia­da­ją­ce powy­żej opi­sa­ne urzą­dze­nie muszą zostać zaopa­trzo­ne w sprę­żar­kę. Zespół ele­men­tów sta­no­wią­cych całość pom­py pneu­ma­tycz­nej wyma­ga sto­sun­ko­wo nie­wiel­kiej powierzch­ni. Pro­jek­ty takich prze­pom­pow­ni mogą oka­zać się oszczęd­ne, jeże­li nie będą mia­ły dużej kuba­tu­ry. Uwzględ­nie­nie zbior­ni­ka wyrów­naw­cze­go nie jest koniecz­no­ścią, ponie­waż jego zada­nie reali­zu­je zbior­nik roboczy.

Moż­na rów­nież zasto­so­wać pod­no­śnik pneu­ma­tycz­ny pra­cu­ją­cy w ukła­dzie ssą­co-tło­czą­cym z dwie­ma pom­pa­mi Sho­na. Na wypo­sa­że­nie takie­go pod­no­śni­ka skła­da­ją się dwa zbior­ni­ki robo­cze, któ­re pra­cu­ją naprze­mien­nie. Sprę­żar­ka przez roz­dzie­lacz gene­ru­je na począt­ku w pierw­szym zbior­ni­ku nad­ci­śnie­nie, a w pozo­sta­łym pod­ci­śnie­nie, póź­niej nastę­pu­je zmia­na sytu­acji. Ście­ki tra­fia­ją do zbior­ni­ka wyrów­naw­cze­go, a stam­tąd są cylin­drycz­nie zasy­sa­ne w stro­nę komór zbior­ni­ków robo­czych zlo­ka­li­zo­wa­nych przed nimi. Wypusz­cza­ne ście­ki ze zbior­ni­ków robo­czych pły­ną na zewnątrz poprzez powietrz­nik do przewodu.

Innym przy­kła­dem pom­pow­ni pneu­ma­tycz­nej jest pro­sta w budo­wie pom­pow­nia z pneu­ma­tycz­nym pod­no­śni­kiem osa­du. Pom­pow­nia wypo­sa­żo­na jest w jeden zbior­nik robo­czy, któ­ry pra­cu­je w ukła­dzie tło­czą­cym, ponie­waż osa­dy z osad­ni­ków wstęp­nych są dopro­wa­dza­ne do pod­no­śni­ka pod ciśnie­niem ście­ków, któ­re znaj­du­ją się w osad­ni­kach wstęp­nych. Moż­na tu zapro­jek­to­wać pom­pow­nię zespo­lo­ną z osadnikiem.

Opra­co­wa­no na podstawie:

1. „Kon­struk­cje budow­la­ne pom­pow­ni ście­ków”, Zbi­gniew Plą­skow­ski, Marek Roman, Arka­dy, War­sza­wa 1973.

2. http://​en​.wiki​pe​dia​.org/​w​i​k​i​/​A​i​r​l​i​f​t​_​p​ump